Nieznana Historia/ Tajemnica Starożytnego Rzymu

Czasy starożytne, to czas gdy „bogowie” z nieba okresowo interweniowali w życie ludzi na Ziemi. Wydawałoby się jednak, że Starożytny Rzym to już nieco inna historia. Okazuje się jednak, że zachowały się pewne ślady po zaawansowanej cywilizacji, o których możemy dowiedzieć się z nielicznych tekstów z czasów rzymskich. Wierząc zapiskom, Rzym rozświetlała w nocy wiecznie paląca się lampa, która świeciła przez… 300 lat! Czy jest to autentyczna historia, czy tylko wymysł autora? Czy ktokolwiek żyjący tak dawno temu mógł wymyśleć sobie ot tak wynalazek, który nawet w dzisiejszych czasach jest nieosiągalny? Ponoć twórcą lampy był czarodziej Wergiliusz. Kolejnym „dziwnym” obiektem był tajemniczy „łucznik z metalu” strzegący lampy. Nie był to jednak zwykły posąg, lecz starożytny… robot mający zdolności mobilne i inteligencję. Przejaw sztucznej inteligencji? Najwyraźniej.

Nieznana Historia/UFO W Starożytnym Rzymie

Istnieją liczne dowody wskazujące na obecność i ingerencję obcej cywilizacji w czasach Starożytnego Rzymu. Starożytni kronikarze i historycy opisywali pojawianie się dziwnych, niezidentyfikowanych obiektów latających. Według autorów tych relacji, były to często pojazdy przypominające tarcze pojawiające się np. podczas bitew. Co ciekawe Rzymianie przedstawili graficznie jeden z obiektów na monecie, ale też w sztuce sakralnej. Obcy ingerowali w ludzką cywilizację od samego początku. Czasy Rzymian, to już nieco inna strategia, chodziło nie tyle o wprowadzanie rozwiązań technologicznych, ale przede wszystkim na ukierunkowaniu ludzkości na odpowiednią ścieżkę duchowości. Okazuje się, że za wprowadzeniem chrześcijaństwa stoją właśnie Obcy- co widać na obrazach sztuki sakralnej bardzo wyraźnie. Ponadto, w licznych tekstach historycy i kronikarze rzymscy pisali o bardzo nietypowych obserwacjach obiektów poruszających się po niebie, a także lądujących na ziemi! Tytus Liwiusz, Plutarch m.in. Obsekwinusz relacjonowali wydarzenia, które pasują bardziej do czasów współczesnych, niż starożytnych.

Oko Sahary i Sztuczna Wyspa z Bahrajnu

Oko Sahary, to niezwykła struktura geologiczna, która stała się obiektem zainteresowania nie tylko naukowców, ale też ludzi spoza sfer naukowych. Położona jest w Afryce w Mauretanii. Niektórzy uważają, że „Oko Sahary” jest pozostałością po legendarnej Atlantydzie Platona. Czy podobne podejrzenia mają sens? Okazuje się, że absolutnie nie. Tajemnicza struktura geologiczna jest w 100% pochodzenia naturalnego. Nie ma żadnych dowodów na istnienia tam jakichkolwiek śladów po ewentualnej dawnej cywilizacji. Faktem jest jednak, że badacze nie są pewni jak doszło do powstania struktury, która składa się z koncentrycznie ułożonych fałd (antyklin) widocznych z Kosmosu. W drugiej części audycji przedstawię jednak strukturę (wyspę), która powstała w wyniku ingerencji ludzkiej, nawet tysiące lat temu!

Zadziwiająca Świątynia Brihadeshwara w Tanjavur

Okazuje się, że poziom rozwoju technologicznego w Indiach, w X-XI w. n.e. przewyższał nasz współczesny. Za rządów dynastii Chola zbudowana m.in. świątynię Brihadeshwara należącą do kompleksu świątynnego w mieście Tanjavur w regionie Tamil Nadu. Budowla wznosząca się na wysokość 66 metrów (vimana) wykonana jest całkowicie ze skały granitowej, którego pokłady nie znajdowały się w promieniu 100 km od świątyni. Liczne misterne rzeźbienia, inskrypcje stanowią kwintesencję niezwykle zaawansowanej techniki rzeźbienia w granicie, która nie powinna być znajoma ludom zamieszkującym Indie w X w .n.e. Cały kompleks zbudowano w oparciu o zasady geometrii osiowej i symetrycznej. Dzięki temu główna świątynia nie rzuca cienia w południe. Do jej zbudowania zużyto 130 000 ton granitu, który trzeba było na miejscu obrobić. Kwestią sporną do dnia dzisiejszego pozostaje technika, za pomocą której dokonane tak wielkiej pracy. Wydaje się być niemal oczywiste, że proste narzędzia średniowieczne dostępne w X-XI w. n.e. nie wystarczyły do stworzenia całego kompleksu.

Niesamowite Świątynie Indii. Mahabalipuram.

Na terenie Indii znajdują się liczne świątynie, których poziom wykonania zdecydowanie przewyższa możliwości techniczne ludzi żyjących np. w VII-VIII w.n.e. W mieście Mahabalipuram na brzegiem Zatoki Bengalskiej powstały budowle i płaskorzeźby, w zdecydowanej większości wydrążone w litej skale, bardzo twardej- granicie. Czy można osiągnąć coś podobnego przy użyciu prostych narzędzi? Nie. Tylko zastosowanie specjalistycznych urządzeń technicznych, za pomocą których można obrabiać np. granit (7,8/10 w skali Mohsa) pozwala osiągnąć podobny efekt. Nie ma wątpliwości, że w nieznanych czasach na Ziemi były cywilizacje kosmiczne. Odnalezione ruiny na dnie Zatoki zdradzają prehistoryczne pochodzenie cywilizacji na terenie Indii.

Nieznana Katastrofa na Saharze

Na Saharze na granicy Egiptu z Libią znaleziono bardzo tajemnicze szkliwo. Aby mogło ono powstać potrzebna była bardzo wysoka temperatura rzędu ok. 2 000 stopni C. Ponieważ nie odnaleziono krateru teoria upadku meteorytu, nigdy nie została potwierdzona. Dr Aly Barakat przeprowadził jednak badania terenowe i pobrał próbki skał, które znalazł razem ze szkliwem. Wśród pierwiastków, które były obecne, to m.in. iryd, podwyższona zawartość niklu i chromu, zmodyfikowana struktura kwarcu, ziaren cyrkonu, a nawet diamentów (30 g). Oprócz chromu, pozostałe cechy zbadanych próbek wspierają teorię upadku meteorytu- teoretycznie- bo nie odkryto np. mikrometeorytów, sferul magnetycznych i nanodiamentów. Można z całą pewnością założyć działanie bardzo wysokiej temperatury, jednak upadek meteorytu lub materiału kosmicznego, to wciąż zagadka. Być może szkliwo i wyżej wymienione anomalia powstały w wyniku działania wysokoenergetycznej broni przed tysiącami lat…

Tajemnica szkła libijskiego. Technologia bogów?

W wielu miejscach na Ziemi odnajdywano zeszklony piasek- strukturę, która może powstać tylko w bardzo wysokich temperaturach rzędu ponad 1800 stopni Celsjusza. W audycji omawiam temat tzw. pustynnego szkła libijskiego. Znalezione zostało na granicy egipsko-libijskiej pośród wydm pustynnych Sahary. Do dnia dzisiejszego naukowcy nie potrafią wyjaśnić istnienia tajemniczego minerału. Przez długi czas podejrzewano, że zeszklony materiał powstał w wyniku upadku meteorytu, tym bardziej, że w jego strukturze wykryto reidyt- minerał pojawiający się przy uderzeniu w ziemię meteorytu. Tymczasem badacze- jak na razie- nie odnaleźli krateru uderzeniowego. Jak zatem powstało szkło? Być może należy odnieść się do trynitytów- podobnych struktur powstałych na drodze… wybuchu jądrowego. Czyżby pisma starożytne np. Mahabharata były autentyczne w relacjonowaniu wojen z użyciem technologii bogów?

Mars. Wymarła Cywilizacja.

Na temat Marsa napisano już wiele książek, artykułów, raportów naukowych i tak dalej. Nie zmienia to jednak faktu, że historia tej planety wciąż inspiruje i działa jak magnes, przyciągając swoimi tajemnicami. Na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat ukazało się mnóstwo zdjęć tej planety, które prezentują niejednokrotnie, co najmniej zastanawiające obrazy. Zdjęcia NASA przedstawiają fragmenty wymarłej cywilizacji. Sztandarowym przykładem jest tzw. „twarz z Marsa”, która prawdopodobnie jest sztuczną konstrukcją. Ponadto, wyróżnić można piramidy, fragmenty miast (zabudowań) oraz inne zagadkowe struktury, które zdradzają swoją prezencją sztuczne pochodzenie. Dr John Brandenburg prowadząc analizę izotopów radioaktywnych stwierdził ich ponad naturalne stężenie, co wskazuje, że pojawiły się one na „Czerwonej Planecie” w wyniku użycia broni jądrowej.

Mars. Wymarła Planeta.

Planeta Mars, to czwarta planeta Układu Słonecznego i uważana jest za wymarłą i mało aktywną geologicznie. Naukowcy mówią dzisiaj, że w przeszłości Mars obfitował w wodę i organizmy żywe, które być może istnieją również dzisiaj. Nieoficjalnie wiadomo, że wokół planety „krążą” informacje o istnieniu na jej powierzchni życia inteligentnego, a nawet cywilizacji. W audycji opowiadam o istnieniu wody na „Czerwonej Planecie”, a także o katastrofach, które wydarzyły się na Marsie. Według dr Johna Brandenburga kiedyś doszło tam do inwazji obcej cywilizacji.

Nieznana Historia Świata: Zakazana Archeologia- Niepasujące Artefakty

Na całym świecie odnajdywane są artefakty niepasujące do kontekstu historycznego. Na terenie Rumunii, w mieście Aiud, znaleziono aluminiowy przedmiot, który nie mógł zostać stworzony przez prymitywnych ludzi, a przez cywilizowane istoty. Problem polega na tym, że datowanie na podstawie kontekstu archeologicznego wskazuje, że obiekt pochodzi z okresu prehistorii i liczy… 250 000 lat. Druga zagadka dotyczy przedmiotów z terenów Rosji. W 1991 roku, w okolicach brzegów rzek Kozhim, Narada i Balbanyu w Rosji, odkryto bardzo małe przedmioty, m.in. w kształcie spirali, których pochodzenie do dziś nie jest jasne. Według naukowców te tajemnicze obiekty mogą być pozostałością po kulturze, która zdolna była do produkcji nanotechnologii. Najbardziej szokujący jest jednak fakt, że znalezione obiekty mogą liczyć sobie nawet do 300 000 lat.